آفتاب محرم برمی دمدوکربلای دل رادرپرتوخودمی سوزاند.صندوقچه اعصاربازمی شودولباس های مشکی خاطره زمان راازتشویش بیرون می آورد.
سرخی بیرق ایستادگی،ازگلدسته دستها بالامی رودودربادبه حرکت درمی آید.عطرشهادت شمیم کوچه رامی نوازدوچشم هادرانتظارطراوت اشک به تماشامی نشیند.
عقربه زمان روی نقطه پنجم"عشق" قفل می شود؛سکوت درتاریکی،ازصدای برخورددستهابرسینه هامی شکند.خواب ازچشم های خسته می گریزدوحسینیه سینه هاسیاهپوش می گردد.
پنجره هابه سوی سینه زنان محلّی نشانه می روندوصبح ازشرم حضور،سرخ گونه پدیدارمی گردد.
آری،محرّم شده وانتظارلباس های مشکی به سرآمده است.

"عاشورای حسینی" که درسال 61هجری رخ داد،حادثه ای نبودکه ازپندهاوعبرت آموزیهای بعدازخودجداباشد.پیام ها،عبرت ها وآثاری که دراندیشه ورفتارمسلمانان داشته تاامروزادامه داردوتاآخرین لحظه تاریخ بشراستمرارخواهدیافت؛زیرا"عاشورا"یک حادثه نیست،یک تفکرتؤام باعمل است،تفکرستیزدائم حق با باطل ومبارزه حق جویان باستمگران.
نهضت کربلاوشهادت سالارشهیدان آثارحماسی ومبازراتی وتربیتی ومعنوی فراوان داشته ودارد.حرکت های اسلامی وآزادی خواهی،ریشه درپندگیری والگوپذیری ازحرکت حسینی دارد.
بااین همه نورودرخشندگی این قیام الهی خیلی بیش ازاینهاست؛لذامی بایدبشرهمیشه ازاین منبع ایمان،بهره بردوآگاهان،تشنگان حق راآگاه سازند.
بدین ترتیب درهرزمان می توان ازاین حرکت برای رسیدن به درجه بالاتری ازایمان،معرفت،وظیفه شناسی وعمل به آن درس های اخلاقی وتربیتی جدیدی آموخت.

شمیم یاس